Wij zijn het volk van de verkleinwoorden. In spreektaal geeft het verkleinen van woorden vaak een extra betekenis mee. Het drukt gezelligheid uit (dagje uit, weekendje weg, terrasje pikken), of een vorm van genegenheid (mijn vriendje). Het kan ook een slechte gewoonte vergoelijken (drinken we nog een wijntje) of duiden op (valse) bescheidenheid (ik had een rolletje in die film). Als schrijver is het goed om alert te zijn op verkleinwoorden. Zet ze alleen in als ze een functie hebben. Let vooral op dubbele verkleiningen, zoals: een klein huisje. Een huisje geeft al aan dat het een klein huis is. De toevoeging ‘klein’ kan dus achterwege blijven. Tenzij het om een kabouterhuisje gaat.