Kinderen worden niet vaak door hun ouders gemotiveerd om te gaan liften. Student Laurens moet juist door zijn vader worden overgehaald om mee te doen aan een liftwedstrijd naar Lissabon. Met tegenzin stapt hij met medestudente Maan bij de eerste de beste onbekende bestuurder in en richt hij zich op één ding: winnen. Ook zijn broer Krijn doet mee en hun vader daagt beiden uit om als eerste in Lissabon te arriveren. Maan vindt winnen daarentegen niet zo belangrijk en is gewoon graag onderweg. Waar eindigt dit duo met verschillende ideeën?

Het studentenleven

Schrijfster Sandra Bernart (1973) begint haar tweede roman met een kijkje in het studentenleven vol drank, feest en vrijheid. Door de botsende karakters van de hoofdpersonages wordt snel duidelijk dat het leven van zowel Maan als Laurens niet alleen uit feesten bestaat. Waar Maan een vrijheid-blijheid-levenshouding lijkt te hebben, doet Laurens juist alles wat van hem wordt verwacht. Of Laurens nu wil of niet, hij moet door de wedstrijd een aantal dagen doorbrengen met Maan en dat is best lastig als je allebei met een andere houding aan een wedstrijd begint.

De twee zijn afzonderlijk al sterke personages door hun karakter en de keuzes die ze maken, maar door ze bij elkaar te plaatsen worden Maan en Laurens alleen maar interessanter. Al reizende leren ze elkaar steeds beter kennen en dat geeft ook de lezer een diepere kijk in het leven van deze twee studenten. Waar ze in het begin gewoon twee feestende jongeren lijken, ontpoppen ze zich door de reis heen tot twee personages die je in je hart wilt sluiten.

Beeldend maar evenwichtig

Vol van Maan is zo’n boek dat je het liefste in één keer uitleest. Bernart schrijft namelijk niet meer dan nodig is om het verhaal levendig te maken. Zo zijn er boeiende dialogen, krachtige omschrijvingen, mooie metaforen en maakt de schrijfster regelmatig gebruik van een goede dosis humor. Bernarts schrijfstijl zou dan ook samengevat kunnen worden tot beeldend, maar evenwichtig.

Dat evenwicht geldt overigens voor alles in deze roman. Zo is het aan de ene kant luchtig door het feestende studentenleven, maar aan de andere kant zijn er de zwaardere thema’s zoals verlies, voldoen aan verwachtingen, en de liefde. Dit zorgt voor de nodige diepgang die een roman nodig heeft. Vol van Maan is op sommige punten bijna zo perfect geschreven dat het saai dreigt te worden, maar op dit soort momenten weet Bernart te verrassen met nieuwe personages, vreemde gebeurtenissen of de nodige stomende passie. Vol van Maan is alles behalve eentonig.

Vol van Maan is zomers én goed

Liften is het nieuwe pelgrimeren als we deze roman, waarin de personages onverwacht op zoek gaan naar zichzelf, moeten geloven. Daarnaast sluit Vol van maan goed aan bij de nieuwsberichten van de laatste jaren over de cultuur binnen studentenverenigingen en de hoge prestatiedruk die studenten tegenwoordig ervaren. Dit kijkje door de ogen van de hedendaagse jongvolwassenen kan geen kwaad. Sandra Bernarts schrijfstijl smaakt naar meer en het verhaal doet hopen op een vervolg. Deze roman is een aanrader voor in je koffer, want holy shit, het is zomers én goed.