Vermijd vaag en abstract taalgebruik. Geef de lezer relevante, concrete en bij voorkeur onvoorspelbare details, zodat deze zich er een beeld van kan vormen. Een belangrijk uitgangspunt is dat concrete tekst te tekenen moet zijn. Het zijn zogenaamde plaatjeswoorden. Schrijf dus niet: ‘Het meisje liep met haar hond naar de man.’ Vervang ‘het meisje’, ‘liep’, ‘de hond’ en ‘de man’ door specifiekere taal.

Zoals:

‘Anne holde over het bospad naar haar vader. Haar zwarte labrador trok haar vooruit. De hondenriem sneed in haar pols. Onder haar paarse regenlaarzen kraakten takken en dennenappels. Ze struikelde over een boomwortel. De hond schoot los en draafde voor haar uit. Zijn riem achter zich aanslepend. Anne krabbelde overeind, veegde het zand van haar maillot en rende door. De hond sprong tegen haar vader op. Iets klopte niet. Haar vader bleef roerloos staan. Zijn armen hingen slap langs zijn lichaam. Toen ze buiten adem dichterbij kwam, zag ze pas dat hij geen schoenen droeg.’

Lees je tekst eens door en ​vervang vage omschrijvingen door concrete details.